İbn-i Ümmi Mektum
ÝBN – Ý ÜMMÝ MEKTÛM (ra)
Abdullah Ýbn-i Ümmi Mektûm ki,
Gözleri görmeyen ilk sahabi.
Kays Ýbn-i Zâide’nin oðlu olup,
Küçükken kaybetti gözlerini.
Hz. Muhammed, ona þöyle dedi;
“Rabbim beni senle ikaz etti.
Sana ilgisiz davrandýðým için,
Abese Sûresi böylece indi.”
Rabbimden nuru cemal istedi,
O kiþi Hz. Muhammed’e dedi;
“Ya Rasulullah, bana Kur’an oku,”
O güzel dilden Kur’an dinledi.
Ýlk Müslüman, ilk muhacirlerden,
Oldun ki, ilk hicret edenlerden,
Medine’de sen öðrettin Kur’an-ý,
Nasipte aldýn Müezzinlikten.
Abdullah dinde hassas davrandý,
Kur’an okunurken hep aðlardý.
Cihad aþkýyla yanýp tutuþurken,
Nisa Sûresi böylece indi.
O Muaf tutulmuþtu, cihaddan,
O yinede kopmadý savaþtan,
Medine’de kaimi makamlýkta,
Özürlü hükmü belirdi ondan.
Veda hutbesini o okudu,
Ömer’le Ýran fethinde oldu,
Rabbim onu da aldý sinesine,
Þehitlik liyakatini buldu.
Rabbim Abdullah aþký ver bize,
Gerçek göster gören gözlerimize,
Kanýmýzý davamýz için akýt,
Nur-u can ver soluk yüzümüze...
Kâim-i Makam: Medine imamlýðý, vekilliði.
Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.