uykuya küs bu çocuk yemini masalýný yitirmiþ artýk acý güzelliðin yaþlý rahimde kör cenin ýþýltýlý dünyada gör karanlýðý bulut giymiþ o sahte gökyüzün çisi çisi yaðan bu kar yaðmuru
soðuktan kaný donmuþ yaz güvercini bekaretini aldý götürdü masumiyetin herkesi eþitleyen hayaller þimdi ölümün çan sesleri damarlarýmda dönüp duran kanýn canýn sesi kesildi
Sosyal Medyada Paylaşın:
cahitbozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.