"Gözleri umutla bakardý.
Söylenmemiþ sözleri mahþere kaldý..."
Ahmed..
Daha küçük bir çocuktu,
Bir silahtan çýkan merminin nedeniyle,
Körpe ellerini, topraklar kapattý.
Ahmed..
En çocuksu yanýyla
Gül kokusuyla gitti,
Masumlarýn diyârýna.
Misketleri elinde düþtü topraða,
Bir merminin namlusuna takýldý,
Ahmed. ve Yusuf Musa...
Ahmed..
Güneþi batýrdý ömründe,
Þimdi o ölüyorsa,
ve zulüm sürüyorsa Filistin topraðýnda!
Ölümün griliðinde, duymuyorsa sesimizi insanlar!
Þimdi gömülüyor,
Evime, huzurla ekmek getirdiðim mutluklar.
Ahmed..
Gözleri umutla bakardý,
Söylenmemiþ sözleri mahþerde kaldý,
Ahmed..
Ölüm kokan bir karanlýkta gözlerini kapattý.
Derin bir nefesten sonra, küçük bedenini þahâdetlik sardý,
Daha bir çocuktu Ahmed..
Topraða düþtüðünde.
Hadi gel Yusuf Musa,
Bir silahýn namlusu olsun mezarýmýz,
Bütün dünya anlamasada bunu,
Þahâdetliktir mekânýmýz.
Ahmed..
Eli yüreðinde,
Gözü Annesinde,
Daha küçük bir çocuktu topraða düþtüðünde.
Ahmed..
Ahmed..