Yaþam, Zamaný kandýrdý. Zaman Tüm güzellikleri. Sert esmeye baþladý Yanýlgýlar rüzgârý. Anýlarda Çocuk çýðýrtmalarý, Yabancýlaþýyor günýþýðý.
Sessiz ve de sinsice Yaklaþan akþam; Huyundan vazgeçmedin. Ne zevk alýrsýn Hüsraný, Üzerime kýþkýrtmaktan.
Elde avuçta kalan bir þey yok. Sonbahar, Sýyýrýyor dallardan, yeþillikleri. Nur içinde yat Dede Efendi; Ýyi ki bestelemiþsin Hüzzam Peþrevi… (5.1.2010 tarihli 8.Þiir Kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.