Ben hayalciydim sen de kaptan "Aç" derdim sana yelkenlerini Sorgusuz sualsiz açardýn Ulaþýrdýk maviliklere Denizle göðün buluþtuðu yerde Mutluluktan parýldardý gözlerim Kaptana mý aþýktým hayallere mi bilemedim...
Uzunca bir zaman geçti Gün geldi... Hayallere sýðmadý kaptan Asýlý durdu havada hayalci Rotasýz denizde Bir önüne baktý Bir de arkasýna... "Dön" dedi kaptana özgür olduðun ülkene Sustu kaptan bir süre Doldu gözleri, gözleri gibi fýrtýnalý denizde Döndürdü rotasýný kendi maviliklerine Yol aldý bir süre kýrýk dümeni elinde Derin bir nefes alýp baktýðýnda arkasýna Geride ne bir hayal kalmýþtý ne de hayalci...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Didem Deştioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.