Tınalı Şerit

Týnalý Þerit



týnadý uyku çeperleri
askerlerine ýlýk bir rüzgâr armaðan eden
güneþli akþamüstüyüm
bütün çocuklarý topladým dizlerime
çiçekleri içirdim
yaðýz konaklardý aðýzlarý
göðü devirdim, öçü bitirdim

kimse kinlenen küçük taþlardan
velespiti korkuyla uzaklaþtýran
çölde bir damla
devâsâ büyüklükte sevdalar yüklenmiþ
koyu kesikleriyle yollarda
arkasýnda gölge betimlemeleri býrakmýþ
oyumdur ben – görürsün beyaz ve
siyah sonsuzda-

çocukluðumdan öðüt kalmýþ bana
güzel kadýnlar için
serin yaðmurlar biriktiririm –ben-

çocuklarým telâþla doðar
þiirlerimin dengesi dengesizliðine eþit olur
kahverengi bir suç kalýr yalnýzlýðýma
cýgarama ay konuþur

kýsmen aðrýsýydý dünya kemiklerin
topraklarýn akýllarýydý ölüler
-ki bana göre!-

soyundukça alkýþlanan
alkýþlandýkça soyunan
arasýnda çok fark vardý

soyunuktum ilkin
herkesi öyle istedim
çok billur kan görüþmeleri sundular

aþkmýþ gözleri, aþklarý terk ettim
gitmedim olmayanýn olmadýðý yere
ahulu buldular perþembeye sinmiþliðimi

týnadý
içimde kimse ölmeden
uyandýramadýðý sevgilim!



Payanda

Sosyal Medyada Paylaşın: