BEKLE !

Bekle beni,
Döneceðim sana geri…
Yýlmadan, býkmadan bekle!
Gözlerini yaðmurlarýn
Hüznü basýnca,
Fýrtýnalar kasýp kavururken,
Güneþ yakarken bekle…
Baþkalarý seni unutmuþken,
Beklenmedik zamaný bekle.
Uzaklardan kuþlar gelmeyince
Tek bir haber bile çýkmasa,
Saçma da gelse beklemek sana,
Yalnýz bir tek “sen” olsan
Beni bekleyen;
Yine de kuþlarla, beni bekle…
Seninle birlikte,
Baþkasýný bekleyenlere
Aldýrmadan bekle…
Unutmak zamaný geldiðinde
Beni ezbere bilerek bekle.
Ýstersen beni hayýrla anma!
Varsýn herkes,
Öldüðüme inansýn,
Dostlarým beklerken
Ocak baþýnda toplanýp
Acý hatýrlarla
Yadetsinler beni…
Gidenler býrak gitsin.
Gitmekte acele etme.
Bütün ölümleri gömmek için döneceðim!
Sana,’Kýsmetlisin’ desinler.
Beklemeyenler;
Beni bekleyerek,
Düþman ateþinden kendini
Nasýl koruduðunu anlamazlar.
Yaþamýn sýrrýný yalnýz
Senle ben bileceðiz..
Bütün gizem senin
Kimsenin bilmediðini,
Beklemeyi bilmende.
Kimseler beklemezken,
Sen var git!
Beni bekle…

Yazan Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın: