GİDEN

GÝDEN

Ne gökyüzü tanýr seni ne yeryüzü,
Ne evindeki kapýn, ne köpek
Ne eþin tanýr seni, ne de dilenci.
Yoksun çünkü, geleceðin de yok!

Yollar da seni tanýmaz artýk,
Ayaklarýnla yürüdüðün kara toprak da.
Dilsiz gözlerin de tanýmaz seni,
Yoksun çünkü, geleceðin de yok.

Deniz kabuklarýyla geldiðinde tuz,
Kum taneleri, yosun öbekleriyle,
Denizde sensiz martýlarla uçmak istemem.
Yoksun çünkü, geleceðin de yok.

Ölüsün çünkü, yaþamýyorsun da.
Yeryüzünün bütün ölüleri gibi,
Gömülmüþ bir insanlar yýðýný içinde.
Yoksun çünkü, dirileceðin de yok!

Yok gören, bilen-tanýyan seni.
Yüzünün güzelliðini anlatýyorum herkese.
Anlayýþýný o yüce, yetkin üstünlüðünü...
Ölümüne kalpten seven, tadan dilini.
Senin o yiðitçe sevdayý saran ellerini...

Gelmesine çok zaman ister,
Öyle zengin ve görkemli
Gün olur gelirsen...
Altýn sözlerle bekliyorum geliþini.
Giden, unutulmaz acý bir aný düþüncelerimden...

Yazan Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın: