SENİ ÇOK ÖZLEDİK EFENDİM

Efendilerin efendisi H.Z MUHAMMET, sen yokken
Mevsimsiz açan güllere döndük efendim
Hele gelip kurtarsan bizleri bu yalnýþlarýmýzdan
Gül kokulu yüzüne,yüzümüzü sürsek efendim
Bu ümmetin kötülüðün içinde koybolup gitmeden
Dünya hayatýnýn esiri olup,ahiret hayatýna göçmeden
Ruhumuz senin yolunda, huzur bulsun efendim.

Gökteki meleklere durmadan seni sorar oldum
Ne olur çýk gel artýk efendim,bu ümmetin seni arar oldu
Kalplerimiz çýkmaz sokaklar gibi,çýkmazlarý yaþýyor
Ýnsanlar nefsinin kölesi olmuþ,baþý boþ yaþýyorlar
Yerler ve gökler bütün kainat yolunu gözlüyor
Gelde bitsin binlerce yýllýk, bu hasretimiz efendim
Ne olur bizleri bu Dünyada yokluðunla terbiye etme efendim.

Biliyorum sen bizden hiç gitmedin daima kalbimizdesin
Ama yinede herþeyini çok özledik efendim
Nasýl anlatabiliriz ki, sana duyduðumuz bu tarifsiz aþký
Her daim aklýmýzdasýn, yakýyorsun alev alev içimizi
Rabbim nakadar da güzel ,eþsiz yaratmýþ seni efendim
Seni düþünmek bile, bizlere sonsuz huzur veriyor
Sana olan aþkýmýzý hiç bir alfabe anlatamaz efendim
Bu aþkýn tarifi yok,sadece yaþamak gerek efendim,yaþamak...

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: