Kül ile öldüm
bab-ý esrarýn refikasýnda
kul olamadým
nur-u ziya sokaðý aldanýþlarýnda
mezarlýkta deðil, bahasus yaþarken
dizlerimden dörde bölündüm
gah bilendim var olmaya
gah bulandým vecd tozuna
þad etti dostlar, kahretti ayrýlýklar
sürurun her lahzasý
tutundu ayný bentten fevk-i ala sancýlar
ah yar, tarumara esbap oldu ehli kun bi zar
Küle kul, kuma secde, avuç içi gözde
tin tene aþýk, gönül bimar
saydým, racife’m gençlik
vardým, radife’m serde hiçlik
serdim, alem hikaye
yaþadým, yenildim nefsime
ne kül bab
ne nur ömre ab
eriþir hakikate turab
bildim, bir ildim, dehre serildim
Halep mizanda
haþir sofrasýnda Mehdi erine tahayyül
Peygambere salavat gül
Ýsa’yla deccalý lut’de gördü bülbül
sarp daðlara firak eylemiþ levvame
týrnaðýnda bu hikaye
hadisi bildim, hadiseden çýktým kendime
euzu, eksik insan her dilde
gayret edip susmalýyým
on dem de Hak
on üç ayette bilinir
göz mü O’na çevrilir
Kehf’de kýtmir misali
her derde ’la havle’ çekilir
.