MUTLU YOKTUR

Ýnsan her þeyi dilinde tutamaz.
Ne sözünü ne gücünü
Ne de yüreðini…

Açtýn kanatlý kollarýný,
Bir gece olur gölgesi
Ve sarýldým derken;
Karanlýðýna karar, parçalar o þeyi…

Bu dünyada yaþamak,
Gerçeðin sahte yalaný
Ve acý dolu bir ayrýlýktýr her ölüm!
Mutlu hayat yoktur…

Hayat bu; evrendeki yaratýlan varlýklarýn,
Sonsuzluða zamanda yolculuðuna benzer.
Kader için, ruhun bedenle giyinip kuþanmasý,
Hayatýn çýplaklýðýný örter…

Ne yararý var sabah erken kalkmanýn,
Onlar ki akþamlarý aylak yatan,
Kararsýz ve inançsýz insan!
Git bu dünyadan hayatým
Bunca kahýr, gözyaþý yeter!
Mutlu insan yoktur..

Güzel dünyam tatlý hayatým
Kanayan dudaðým benim;
Diþimle ýsýrýr, dilimde taþýrým seni,
Yaralý bir güvercin gibi…

Bilmeden izler geçiyorken bizleri,
Ýçimden tekrarlayýp, ördüðüm kelimeleri.
Can verir iri gözler sevgili için,
Mutlu aþk yoktur …

Vakit çok geç artýk insanlýðý öðrenmeye,
Yüreklerimiz birlikte daðlansýn ölene dek..
Bir küçük mutluluk için, mutsuzluk gerek.
Bir dokunuþu piþmanlýkla ödemek…

Nice hýçkýrýk gerek, gözlerin ezgisine.
Bir tek insan yoktur acýya yürek yetmesin.
Bir tek aþk yoktur kalpte yanan
Bir tek hayat yoktur iz býrakmasýn insanda.

Senden daha çok, vatan sevdasý da;
Bir tek millet yok yaþayan,
Kanlý gözyaþý dökmeksizin…
Mutlu dünya yoktur amma !
Böyledir ikimizin özgürlüðü
Ve barýþýn aþký da…

Yazan Figen ANAR

Sosyal Medyada Paylaşın: