Yokluðun sahnesindeyim tek kiþilik oyunumda. Aslýnda birden fazlayým her kalýba giren ruhumun aslýný kaybettim bu kargaþada vazgeçememenin verdiði kararla hep çok kiþili oldum
vazgeçememek mi kaybedememek mi
Bilinmeyen oyunumun içinde ben bile yokolmuþken yok edemediklerimi yaþamak her sahne arasý yine ve yeniden bir kaç hayat daha yutuyorum hikayeler çoðalýyor ben çoðalýyorum
Zamansýzlýktan zaman çýkarýp ona gitmek istiyorum çoðu kez ama kimden gittim ki kime gidebileyim kendi kurduðum dev gösteride perdelerim hep açýk sonsuzluða oynuyorum...
DAÐÇÝÇEÐÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
@DAĞÇİÇEĞİ@ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.