MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

...KARAGÜL...
@DAĞÇİÇEĞİ@

...KARAGÜL...



Sevdasýz, çorak topraða ekilen duygusuz yüreklerin suladýðý
kötülük kasýrgalarýnýn estiði, sevgi yaðmuruna hasret
bilmediði güneþe vurgun karagül!
Erimeyen karla kaplý, dumanlý yalnýzlýk rüzgarýnýn uðradýðý uzak, çok uzak tek bir dað, baharýn, yazýn yaþandýðý kuþlarýn cývýldayýp, kelebeklerin oynaþtýðý, renk renk çiçeklerin boy verdiði, kokular saçtýðý vadilere özlemle, imrenerek bakan KARA GÜL!

Sevgisizdi topraðým, can suyum gözyaþlarýmdý, boy verdim baharýn terk ettiði diyarda. Haykýrdým; “Býrakýn açayým!” goncalarýmý. Hissetmeyi bilmeyen yüreklere çýðlýðýmý duyuramadým.
Yalnýzlýk aþkým, sessizlik yarenim, acý gözyaþlarýmla ,çileyle besledim yüreðimi,ruhlarý bencil, gözleri doymaz, dilleri yýlan, insan sanýlan varlýklar gördüm. Kirli elleriyle dokunamasýnlar diye dikenler büyüttüm, saklý goncama siper olsun diye.
Ah! Ne çare sakýndýðým goncamý acýyla doðurdum. Bilmiyordu hayatý, umutla açtý. Kan kýrmýzýsý aþkýn rengiyle allandý, tanýmadýðý bülbülünün sevdasýyla sallandý.
Büyüleyen rahiyasýný ýlýk meltemlere verdi. Duymadý, bilmedi, bülbülün güle yolu düþmedi. Baþka bahçelerin çiçeklerine aldandý.
Kader ördü yine aðlarýný, alev gibi yangýn bürüdü gönül daðlarýný.
Bir çift duyarsýz el uzandý, kopardý baðrýmdaki gül goncamý.
Kýyametim oldu, kurudu bedenim, sessiz çýðlýma eþlik etti kasýrgalar.
Savurdu beni attý en uzaktaki tepesi karlý daða. Her mevsim sadece tek bir karagül büyüttüm yüreðimdeki yangýnlarda.
Rengimi kokumu kaybettim, ömrümün son baharýndaydým artýk.

Ýþte bu kayýp kara gülün hikâyesi bülbülüm, rüzgar sert esip yolunu deðiþtirmeseydi belki de hiç bilemeyecektin, bana rastlayamayacaktýn.
“Neredeydin?” dedi geç kalmýþ bülbül karagüle.
Aþkla, özlemle öttü sevgi gözyaþlarý yaðdýrdý üzerine.
Karagül yeþerdi umutla, yüreðindeki buzlar çözüldü.
Aþkla açacak kan kýrmýzýsý bir goncaya gebeydi kalbi,
bülbülü için doðacaktý, yeniden açacaktý. Sakladýðý büyüleyen mis kokusuyla nefes olacaktý.

Býrakma, gitme artýk bülbülüm karartma gülünü, dilerim yüreðinin avuntusu deðil, huzuru, nefesine nefes kataný olurum.
Gidersen ölürüm, bir kayýp olurum senden baþkasýna…

DAÐÇÝÇEÐÝ...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.