Cezb' e Dönüş - Failün&Mefailin (2)
çaðrýlarýna yuvarlandým metrelerce sürüklendim
ta fizandan ayaklarýma mürekkepçe sürüp geldi
parçalandý derin, elde urbalarca kemik var
kan kusan þu bademciklerime doðru sürüklen diL/k
sürüklen ki dol rutubetli odalarýna meðilimin
þakaðýma doðru þeytan dolusu merminin eðilimi
ne malikiyim artýk, ne durduracak mecalim var
ateþe meftun þakaklarým kovanla dolu beyin inim
alevi buza sicimlersen, elim eline yardýrganýr
ekvatorum mevsimine, mevsimime kuzey sen
etme, bu yolda kaybettim yedi düvelli kadýrgamý
deniz sýcak, ateþ serin ve bir hayli yüzeysel
harflerim zemheri sayf ve bir hayli okunaklý
tenine yerle yeksan olsun, tuz buz olsun dokun aklým
aðlayan kafiyemin sükûta erdiði an bu an ve;
hizbe betnimin akan çatýsý.. bu bir hayli dokunaklý.
Kimsem yok. Olmayan birini, koklamak gibisin.
Pek dengesiz bulunduðum þehrin nehri, debisi
kývýlcýmlarýmý serpiþtirip seviþtiðim toprak
týpký geçmiþ gibi, týpký geçmiþte ki gibisin...
kavrulup, hamdým piþtim yandým tahribe
dayandým acýna, geçip gitti her þey gibi
savrulup hamdým, piþtim sandým takriben
bir cehennemim, senden olan her þey dibim
güne ay, sana ayýn on dördü kadar uzaðým
kirpiklerin cezb ediyor günaha davet tuzaðý
ve o vakit þevke gelip öpüyor damarlarýmý dudaðýn
kaným örüyor ilmek ilmek yaralarýma tuz aðý
bir öðlen vaktinin bunaltýlarýyla sýk ardým
buz tenin ipek derimi ilmek ilmek sýkar mý ?
bilinçaltýndan ellerinle toparladýðýn þu beynimi
daðýtmak isteseydim eðer ki kurþun sýkardým
gel o kurþunun ýþýldayan aksi ol turkuaz ’ ým
nazarda elalemin dili pür nâl olsun nutku hazzý
ulaþtým köklerine ferþim arþýn arþýn kazý, yazýk;
midemin kaldýramadýðýný buyur ediyor hazým.
ki kustum ölüm günümü, gel ölümü öldürelim
þakaklarýma mermi gerisin geriye döndü geri
son valsi bu avýn avlanmasýyla doðru oranda
ateþlenen alnýmdan ilham alýp yandý, söndü derim..
//Nârdanadam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.