Zümrüt Yeşili -İkra (1)

Zümrüt Yeþili -Ýkra (1)

Zaman aþýmýna uðrayýp el deðiþtirmiþ gibisi
Beni uykusuzlukla yoðurduðun gözlerinmiþ gibi sil
Yazýp çizdiðim yakýp yýktýðým
Dönüp, ’’ardýma baktýðým’’ týpký geçmiþte ki gibisin

Yolumdayým, kolum hariç her þeyimi kolla
Kol kola adýmlayýp hýfz ettiðimiz yollar
Kalemi zümrüt yeþili mürekkebe doladým
Tükenir elbet, ölüm celbet nazarýmý solla

Tükenir, kalem dahil ölüm dahi tükenir
Yemin olsun göz yaþýna tüm cihaný bükerim
Sulhu benimsedim, elif misali amma
Gazam mübarekse o an yazýn biter güz erir

Bununla birlikte telaþ alýr tabibi
Tabib neylesin yokken maþuðunun habibi
Habibim! marhemet et vardýr bir oluru
Olur dünyan derya misal ne çýkarsa nasibin.

Kulaçladým, her fiiliyatta derinlere
Basýnç arttýkça sinir uçlarýmda gerilmeler
Yumruklarýmda iki zifir birikir
Biri gaflet biri kin, baþaramazsýn yerinmeden.

Der ki sinirlenme bir kapanýr bir açýlýr
Anahtarýmla birlikte sömürdün bakýþ açýmý
Yuttun piyangomu midende yüzdür amma
Alýrým geri tahmin et derisini yüzdüm kaçýnýn

Hayýr, asla cani deðilim
Neden içini dökerken þair aþka deðinir
Sahi yok mudur bunun baþka yolu, misal
Deðil midir kin kusmak içini dökmek deðimi?

Biliyorum, tanýyamýyorsun aþkýný
Merhaba yeni bi ben en az senin kadar þaþkýným
Doðru taþkýným bu saat çatacak yer arýyorum
Birazda detaycý bak kýrk yarar yararsýz þaþ kýlý

Üzgünüm, bu iðrençliði sindiremem
Dileðim omzundan dünya yükü bir ömür indireme
Öyle hayret edercesine bakma, sende farkýndasýn
Hatýrlýyorum izlediðin yol ’’çöktüðü an bindir hemen’’

Oldu farz et. Çakaldan ne farkýn kaldý?
Elinde üç kuruþ sabi hakký inan donup kaldým
Bu sen deðilsin ! demek gelmiyor içimden
Gamzene gebe her gülüþümü kürtaj ile aldým

Dedim ya gelmiyorsun içimden
Ýçim dünden kalma her gün farklý biçimde
Eþsiz ziynetin envaýna sahibim
Bir sen yoksun sahip velhasýl bi hiçim ben

"Esselatu hayrun minen nevm" // Zümrüt Yeþili -Ýkra (1) - NÂRDANADAM.
Sosyal Medyada Paylaşın: