Ey benim mahzun yüzüm! Ey benim deli gönlüm! Demi devran var diye, çekip vurduðum sensin Çýkmýþ büyük koþuya sevdanýn yeli gönlüm Bir gönül aynasýnda bakýp durduðum sensin
Duygulara ses oldum onca þiir yazarak Yýllardýr sende kaldým onca tuzak bozarak Bazen de gönül kýrdým, vara yoða kýzarak Öfkeyle diþlerimi sýkýp kýrdýðým sensin
Yaren kapýlarýndan hep destursuz girerek O gönül baðlarýndan gonca güller dererek Ne kadar hüzün varsa hemen yere sererek Yüreðimi yerinden söküp verdiðim sensin
Yürekte aþk yok ise, bas git boþuna yanma Eðer sevdim der isen, yalan dolana kanma Ýster isen yalan de, ister isen inanma Yýllardýr özlemleri, yýkýp ördüðüm sensin
Onca þeyi yaþadýk senin ile birlikte Her ne aradýk ise, anladýk ki dirlikte Gördük ki gerçek sevgi hep mertlikte, erlikte Kanatlarým altýna sokup gördüðüm sensin
Dosteli nedir? Kimdir? Yüreðe sormak gerek Bir güzel düþ diyorsan, kavuþmak olsun erek O’ ki sana can oldu, hem de ömür vererek Yüreðini aþk ile, yakýp durduðum sensin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.