Sen gittikten sonra güzelliðini yitirdi bu þehir her köþe baþýnda durup mendil satan çocuklar gülümsemiyor sabah koþusunda rastladýðým insanlar merhaba demiyor gitmek sana yakýþmadý be kadýn.
Sen gittikten sonra bu þehirden nefret ettim her adýmýnda; yaðmurun bile silemediði anýlarýmýz var senle þehrin en kalabalýk yerinde durup insanlarý seyrediþin vardý birde parktaki kuðulara gülümseyiþin gitmek sana yakýþmadý be kadýn.
Pencereden yaðmuru izliyorum senle sýrýlsýklam olduðumuz anlar geliyor aklýma birbirinize çok yakýþýyorsunuz diyenlerden birine rastlarým diye dýþarý çýkýp dolaþamýyorum, seni soracaklar biliyorum gitmek sana yakýþmadý be kadýn.
Sen hayatýmdaki güneþtin, aldýðým nefestin, umudumdun sen, sen her þeyimdin þimdi güneþ doðmuyor, rüzgar esmiyor, nefes alamýyorum, umutlarým yok,ölüyorum gitmek sana yakýþmadý be kadýn.
Sercan Ateþ 21.01.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
serco Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.