Odamýn ýþýðý saatlerdir yanýyor annem hiç þikayet etmeden ara sýra kapatýp kendini bir odaya aðlýyor ben susuyorum.
Anne, anne diyorum yazamýyorum, aþýk olduðum kýz bana bakmýyor geceleri tek baþýma çayý demleyip içiyorum. Ve biliyorum anne sen hissettirmeden aðlýyorsun.
Ben çoktan unuttum yalnýzlýðýmý sen hiçbir zaman hissedemezsin, her þey býraktýðýn gibi eksik, yarým yamalak, saçma.
Derin acýlar, susuþlar ayrýlýklar üstüne, sokaklarda dolaþan insanlar þu sonbaharda sararýp dökülen yapraklar, yaðan yaðmur hep seni anlatýyor bilmiyorsun.
Sercan Ateþ 25.11.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
serco Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.