ofisler kapansın

oturduðum yerde
çiçekler açar
ve solar çiçekler

siz ne bilirsiniz?

parmaklarýn arasýndan
yuvarlanýr bir bilya
içinde beyaz melek
katlar kanatlarýný

bir mermer parçasý
ve bir kapak
kapanan kapýlarýn ardýnda
kalýr dostlarým

heyecandýr bazen caddeler
hýzlý adýmlarýn kovaladýðý
sanki bir þeyler var
bu ýssýz ömürlerde..
haydi bakalým!

kapalý havalarda
tutulduðum saðanaklar,
bir yaðmur geçer üzerimden
ve siler ümitleri

ben böylede mutluyum.

bir tomurcuðun açýlmasýný
beklediðimiz ofisler
hiç kapanmasýn.

doyasýya hayatlarýn ardýnda
kalýr sevdamýz
sanki biz
heyecanlýyýz bugün.

ve benim
“üzerinde fazla çalýþýlmamýþ
bu mýsralarda”
gördüðüm,
içimizdeki bir köþenin
kenarýndan baktýðýmýz
ölümdür,
ölüm.

var mý ötesi...

27.01.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: