ben öldüm anne artýk bu dunyada olmayacagým odam,elbiselerim artýk ben kokmayacak artýk kimse seni kýzdýrmayacak anne beni munzur daðýnýn nergis kokan ovasýnda ara artýk her nergisle ben doðacaðým topraktan anne ben yokum artýk mezarýma gelip aðýtlar yakma ben diye bahçemdeki gülleri kokla kimseye anlatamadýðým kalemimle þiirlerime döktüðüm beni dinle anne beni karadenizdeki çam kokularýnda ara her bir kozalýðýn içinde olacagým ben asi akan fýrtýna deresiyim bazen artýk kayalarý dövecek hýrçýnlýðým karadeniz gibi ben öldüm anne beni güzel hatýrlatýn herkese sorarlarsa nasýl biriydi diye kardelen çiçeði gibiydi benim oðlum dersin soðuða inat karýn altýndan filizlenirdi asice topraðý yararak çýkardý yeryüzüne þimdi onu topraðýn altýna verdim de ama yaramýyacak topraðý çýkmayacak ordan ama býlýyorum bir gün bir baska toprakta karý yararak güneþe ulaþacak oglum deRSÝN munuzurdaki nergis tarlalarýnda karadenizde çam diplerindeki kozalak artýk o hýrçýn akan asi nehri çýlgýnca kayalarý döven karadeniz o artýk dersin beni guzel anlat anne beni güzel hatýrlasýnlar
B.BÝLGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİÇ Mİ H'İÇTENLİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.