bir hastane odasýndayým þimdi etrafýmda doktorlar hemþireler anne ben ölüyormuyum anne ne olur býrakma ellerimi çocukken hani ben korkunca tutardýn ya ellerimi sýmsýký hadi tut býrakma anne çok korkuyorum her yanýmda kablolar var anne üþüyorum ben üþüyünce alýrdýn ya beni koynuna anne býrakma beni bu ölüm soðuðunda hadi al koynuna üþüyorum anne bak anne odamýn her yaný ýþýkla doldu biri lambalarý kapatsýn anne anne,görmüyormusun ýþýðý gözünü almýyormu anne neden aðlýyorsun ? hadi aðlama anne bak ben burdayým sil o göz yaþlarýný anne .. beni çaðýrdýðýný duyuyorum sen neden beni duymuyorsun anne? anne tut ellerimden hadi beni götürüyorlar anne býrakma ellerimi üþüyorum burasý çok soðuk anne ýþýklar neden kapandý neden karardý ortalýk anne nereye gittin korkuyorum anne bený býrakma anne gel sende benimle býrakma beni yanlýz bak anne babamda burada bizi bekliyormuþ hani babam ölmüþtü bak oda burada anne hadi anne sende gel anne nerdesin? kim bu beyazlar içindeki kiþi anne ? neden herkez ben buradayým dýye aglýyor anne üþümüyorum artýk anne sanki üzerime sýcak bir yorgan örtüldü anne anne ben öldümmü? çok korkuyorum anne býrakma beni
hiç mi h’içtendik (bülent bilgin)
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİÇ Mİ H'İÇTENLİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.