Karanlýk.. Issýz we soðuk.. Birazda daðýnýk sol yaným.. Geceyi dýþarda geçirmek zorunda kalan ewsiz bir çocuk gibi ; Sahipsiz, Kimsesiz we biraz da tedirgin.. Onca insaný yýllarca üstünde taþýmasýna raðmen hala ayakta duran bir köprü gibi..
Karanlýk.. Sessiz we bi o kadar da gürültülü.. Biraz da kýrgýn sol yaným.. Namus dawasýna müebbet yemiþ bir zanlý gibi.. Daha 18’ini görmeden insafsýzca tecawüze ugramýþ körpe bir kýz gibi.. Hayatýnýn en güzel çaðlarýnda töre cinayetine kurban gitmiþ bir yawru gibi..
Karanlýk.. Ýsteksiz we duygusuz.. Biraz da solgun sol yaným.. Daha çiçeklerini açmadan dalýndan koparýlan bir gül gibi.. Yolunu kaybetmiþ bir yabancý gibi.. Nereye gideceðini, Nasýl yaþayacaðýný, We ne için sawasacaðýný akýl edemeyen, Deli gömleðine sarýlmýþ bir ceset gibi.. Kanlý gözlerini tesellilerle silmeye çalýþan çaresiz biri gibi..
Karanlýk.. Çok karanlýk.. Iþýksýz we sessiz.. Biraz da suskun gibi bugün sol yaným...
Enes Gökhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Enes Gökhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.