Bir Alman dostun anısı

Ölüm, ne seni dinlerdir ne beni,
Gelir bulur, hiç olmadýk, bir anda,
Her ölüm, giydirir, bir gün kefeni,
Adýn kalýr, þanýn kalýr, arkanda.

Ölüm hakikat’ týr, her bilen kula,
Gelince, bakmaz, gözünün yaþýna,
Gitmez tenden, yapýþýr kalýr cana,
Bazen seni, koyar, yalnýz baþýna.

Soðuktur her gelen ölümün yüzü,
Baðlatýr çeneyi, ve iki gözü,
Dinlemez ne yazý, ne de bir güzü,
Koydurur seni, bir soðuk taþa.

Ölüm arayýp’ da, bulmuþsa seni,
Aðlarmýþ demez düþünmez kimseyi,
Ölümün gözü yok, görmez kimseyi,
Aðla sýzla, koyar, yalnýz baþýna.

Ölüm bir gerçektir, bunu bilene,
Dert olmaz hazýrsa, bir gün gelene,
Giyinir, kuþanýr, gider yerine,
Sessizce yatardýr, yalnýz baþýna.

A.Yüksel Þanlý er
26 Ocak 2013

Þiirin anýsýný okumak isteyenler anýlar bölümünden okuyabilirler
teþekkür ederim.





Sosyal Medyada Paylaşın: