- livâz -

I.

suyun döþüne oturdu bir suna
ud sesiyle yudu kendini ilkel bir zaman
taradýkça saçlarý ayçadýr arþlanan taraça
göðsünde kibele emziriyor bir tanrýça
tarih ellerimde kanatlanmaya alýþan rengi sütçül bango


cevaz bir sýzý harçerli yüreðimde
aþk dilimde mecaz bir dua
hicaz baðrýmda aðlýyor yusuf yüzlü çocuklar


II.


oðul dedi þuracýðýmda anam
ol bakýr rengi iþlemeli
karanfil ve zencefil mendil
dedi emanetti getir sure-i tahrim’den
topraðý bir teyemmümlük vaktla


bir doðulu kýz aðlaþýr gözlerimle


kalay bir tasta piþer
ana kokulu tarhana çorban
oðul/otu serpele maraz sineme


hangi dilde büyür þimdi
kürdi yarayla avunan karanfil



III.

ve
zümrüt hýrçýnlýðýnda
ten nehrim’i dalgalandýrdý rüzgâr
bir ökçelik korkuyla attý yüreðim
örselenmiþ mezar taþý gibi uzandý
dizlerimin ucunda sonra anam


henüz
kozadan çýkmýþ mor kelebekler gibi
uçamadan hebâ edildi çocuklar


IV.

korkuyla kýlýç kalkan savaþýp
ansýzýn kendime sarýldým



Sosyal Medyada Paylaşın: