- aşk hiç beni sevmedi -

’bir aþk tuz buz parçalanýp
toz oluyordu düþlerimle’


sen, acý bir çýðlýktýn
dudaklarýmda büyüyen
bir çýð gibi düþüp
yakýyordun
kor alev yüreðimi

kana bulanýp, sana bürünüyordu
bir avuç düþüm
hayal ölüp
cehennem doðuyordum
ateþlerin ortasýnda

yalnýzdým
ne kadar ayrýlýk varsa
günahý bendim bütün gözyaþlarýn
katre katre
susarken hem de

ýssýz bir gecenin uðultusunda
bir karanlýk yýðýlýyordu gözlerime
korkuyordum
yýldýzlar ölecek diye
avuçlarýmda

batýyordu bir gün daha
ömür kýyýmdan ölüm ufkuma
yýldýz düþüyordum
yakamoz s/açýp
bir denizin ýssýzlýðýnda

köpürüyordu dalgalarca ümitlerim
kumsal boyu hasretler koþup
yokluðunu arýyordum
martý çýðlýklarýnda
boðulurken meltem

bir hasretlik uzaðýnda
hicran limanýnda
bekliyordum seni
(b)aðlaya (b)aðlaya
kendimi hem de




not: tek týrnak içine alýnmýþ dizeler yine bana aittir. alýntý deðildir.
Sosyal Medyada Paylaşın: