- ödün(ç) vermem... -

yürüyorum karýnca bir iradeyle
rotasýnda karmaþýk hayatýn
sanki bir notasýnda es’ercesine


esercesine bunca çile ömrüme
tenimi aþýndýrýyor hýrçýn zaman


keza bunca ceza ile eza iken
bahtýna maðlup düþen hayatým
her günüme diken büyüyorum


sabrým çürüyorken gözlerimde
mecâl ekiyorum kadit yüreðime


viran talan ve yalan ne varsa
kýyameti gelsin ruhumda hepsinin
düþ yakamdan eksilsin kabuslar


uzak deðil artýk özlediðim umut
süzülüp yaklaþýrken limanýma


kelepir edayla gelmedi bu muþtu
diþlerimle týrnaklarýmla sýyýrdým
epriyen bu kabuðu ben üzerimden


bundan böyle
ne mutluluðumdan veririm ödün
ne de umudumdan bir ödünç




FM@ /F.Mehmet @ydemir

Sosyal Medyada Paylaşın: