ÇOK YORGUNUM...

sessizliðime sýðýndýðýmda,
öfkemin tüm hallerini yaþadým.
hiç bitmeyeceðini bildiðim, bilmem kaç gecede...
biliyorum;
o karanlýklardaki gölgen de bir yalan!
arsýzca o gülüþlerimin ardýna gizlenen,
aðlamalarým gibi bir o kadar da gerçek..!
kulaklarýmý týkamak istiyorum bazen
duymamalýyým;
duvarlara defalarca çarpýp,
kulak zarýmý yýrtarcasýna çýnlatan sesini..

-------al git gülüþlerini,
-------dudaklarýma sinmiþ o kokunu da al git...!
....diye kendi sessizliðimi bozarken ,
beynimin en ücra köþelerindeki sesleri
gýrtlaðýmý yaka yaka içiyorum;
þiþenin dibinde kalan içkimi..
her gün ama, her gün
dayanýlmazlýðýnýn ötesine gidiyorum
ve her gece nasýl geri dönüyorum bilmiyorum
------
çok yorgunum....
þimdi biraz uyumak istiyorum...! /NergizA/
Sosyal Medyada Paylaşın: