Soluklan diyorsun bu þehirde Bir kitabýn ön yüzünden Ýstanbul gülümsüyor Fonda siyah beyaz bir kare
Tüm kadýnlarýn hüznü soluðumdan Sesleniyorum gidiþine
Biz ki kaybettik gündüzü Sarkýk dudaklý bir kederin pörsümüþ yüzünde Ellerimiz soluksuz Boðulduk þehrin fotoðraflara düþmezliðinde
Sýðýnaklarýmýzýn topraðýna yoðrulmuþ nice anlamdý sesin Sen ki aþktýn Gözlerin baþlatýrken saðnak yaðmurlarý Yaþlarýmýzýn çokluðunda kuruduk
"Þimdi uzaklardasýn" ezgisinden dokuduk gül dalýna kaný Bulaþtýk kalbine Yokluk denen kor kelimenin kederinde yanarken Hiç piþman olmadýk
Sustu soluðun bilinmez bir gecenin cüceliðinde O gün sonsuzluða yorulduk Sözden önce soluk göçtü Ve sustuk Sesleniyorum sana tüm kadýnlarýmla Ki tüm kadýnlarýn hüznüdür soluðum Götür beni gittiðin meçhule
Saadet Yýldýrým Ünal Sosyal Medyada Paylaşın:
paydasız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.