ah hayallerime ýþýk tutmayan süreyya mevsimin en keskin köþesinde kalan gençliðimi sunmuþtum oysa gün gece ortasý bir yerde saðanaklar arsýnda el yordamýyla sarýlan yaralar kabuða durmadan daha daha açmadan ilk tomurcuk çözülmeden daha ilk düþen kar ve hepsinden öte içimde sen dediðim benden öte kimsenin bilmediði bir ben var aþk hiçte ayak uydurmuyor söylendiði gibi mevsimlere sus süreyya sus aksi olsa bu vakit yangýn bende ne arar
vakitsiz saðanaklar acýtmýþ canýmýzý soyulmuþuz yani aþktan üryan sevmeler bozmuþ hep baþkaldýran yanýmýzý anlatma süreyya kimseye sakla tüm konuþtuklarýmýzý mahçup törelerin koynundan sýyýrdýðým bakýþlarýmý sen yine de hayra yor hayra yor gecenin kalbinde gezinen ayak seslerimi ve bu þehre tümden yabancý ýslýklarýmý ýsýnamadým, alýþamadým yalan yok belki de babamdan atamdan miras dað eteklerine takýlý gözlerimi eskitemedim Sosyal Medyada Paylaşın:
ufuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.