Batan umut gemisi..

ne zaman dolunayým
yoksa hep hilal mi gecelerim ?
ne zaman olucak düþlerim
hep mi bulutlu hayallerim ?
ne vakit gülücek yüzüm
hep mi yaðmurlu gözlerim ?
yetmez mi bu kadar düþünmek
imkansýz mý bana huzurlu alacaðým bir nefes..
tek aðlayan ben miyim geceleri
yoksa herkes mi bu kadar endiþeli..
hep mi sisli bu geceler
yoksa gözler yaþlýyken görülmez mi renkler..

vermez mi insan karþýlýksýz hiç biþey
her verildiðinde istenmeli mi teþekkür,
bir gülümseyiþte aranmalý mý hin fikirler..
birini kýrdýðýnda özür dilenmez mi hemen
illa ki piþmanlýk mý gerek..
nasihatten anlamaz mý insan
herþeyi tecrübe ederek mi bilmek hacet..
sorularýn cevabý hep mi gizemli
yoksa herkes bilirde ,cesaretden uzak mý kimileri ..
yanlýþ anlamasýn kimse isyan deðil benim ki
þu kýsa ömürde hayat mücadelesi..

siz düþüne durun söyledikleri mi
ben puslu gecelerde gözyaþlarýmýn ardýna saklanýp
sabýrsýzlýðým ve inatçýlýðýmla birlikte
uzun bi yolculuða çýkýyorum
valizimde bi kaç parça umut,
bir iki pembe dizi ve bolca gülümseyen maske..

Ve artýk demir alma günü gelmiþtir zamandan
meçhule olmasa da kalkar gemi bu limandan
evet ne giden son gemidir bu
ne de batan umutlarýmýn son matemidir bu..
Sümeyye ARAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: