Mavi bir çengi kokusudur
Dilimi liköre daldýrdýðým an
Sokaklarsa Pirayelerin gözyaþýnda uyur
Bin dil doðurur kaldýrýmlar
Nefes nefese kalmýþ bir þiir gibi
Gölgelerse duvarlara tutkuludur
Kim öper ki
Dudaðýn yaþama ve ölüme kurak yüzünü
Konuþtukça susan
Susadýkça boðulan gün doðumlarýnda
Sövmekten çatlamýþ bir toprak misaliyken insan
Ay parlaklýðýna aldanýr gibidir oysa ki
Karanlýðýn orta yerinde
Ana rahmine düþer gibidir kayýplýðýmýz
Var olma meselesinden önce
yazýlmýþ olmalýdýr kitaplar
Yok olmayý anlatansa yalnýzlýðýmýz mýdýr?
Bilirim ki
Deliler de anlatabilir aþký
Bir çiçek vererek ya da bir çiçeðe küserek
Bir aþýða kim toz kondurabilir ki Tanrýdan baþka
Bu sebeptendir ki susmak gerek
Sarhoþun sarhoþluðuna aldanan kibir
Ayyaþtýr mesnevide
Yürek þiire dönüþse bile
Þiirin yüreðe dönmesini beklemektir sebep
Mavi bir çengi kokusunu mevsim bilerek…
.