“-demek sen bizim Döndünün Hacý’nýn oðlusun ha! ! ! baban senin kadar ya varýdý, ya yoðudu benim bilividiðimde” “-hinci garþýndan geþse tanýyaman” “-belki o beni bilebilir de” “-bil bakalým Ýbirem, bilebilecen mi bakalým bu adamý” “-ben amcayý hiç görmedim ki! ” …….. “-bizim köylü len” ….
“-eyi de ben köye kaç yýldýr hiç gelmedim ki ben köyü unutmuþken” “-ha gapberif ben bile bilemedim töbossun huncucuk çocuk nerden bilsin” “-tah(m)in etsin bi bakalým” ……..
“-Mustatdin? ” “-gavýra getdi okumaya deye gediþ o ðediþ” “-demek ki onlar da gelmiyor yýllardýr öyle ya” … “-emme hala esameleri okunuyoru iþde ýrafýk” .. “-bizim esamemiz bile kalmamýþ ” …………..
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.