Ankara'mın Taşı

düþünüyorum deðirmentaþý inceliðinde
unufak olmayý, hava olmayý, ekmek olmayý
ölümlerin yok olasý kadar düþünüyorum
düþünemiyorum düþüncesiz ölümleri

haykýrýyordu karanlýðýn ortasýndan, iyiyim
ölümün önüne savrulmuþ bir kalem
ve/veya maskeleri düþürmüþ
öpüþün acýsýyla kavrulamadan

ýþýldaklarla astýlar bir sabaha
bütününden daha az görünen gözleri
ve/veya koþuþturan döngü
ardýnda durmuþ olmasýn ihanet

yaðmurlar þimdi de boþanýyor, su çürüyor
ankaranýn taþý bile eriyor
iyi misin diyemiyorum koca adam
ellerim titriyor…



Sosyal Medyada Paylaşın: