Birazdan gün çatlayacak yine
Birazdan soðuk bir örtü gece
Ve birazdan çocuklar
Kirli ve çatlamýþ elleri
Kocaman gözleri
Ve kabullenilmiþ kaderleriyle
Dünyadan uzak
Nardan ve ayvadan habersiz
Sessiz ve seçeneksiz
Yaþadýklarýný kader sanacaklar
Ve
Nefeslerini kulaklarýndan gizleyerek
Dizlerini karýnlarýna çekerek
Sýrtlarýnda kocaman bir kambur
Bir uykuya dalacaklar
Daðlar heybetinden vurgun
Damlar sönük ve durgun
Bütün týlsýmýný yitirmiþ
Öyle dirençsiz öyle yorgun
Yollar teslim olmuþ karanlýða
Belli belirsiz bir ufuk
Usul usul kanar içinden
Yarasýna tuz basmýþ
Kendini gizler gidenden gelenden
Ay süzülürken aðaçtan topraða
Bir bilinmezliktir gece
Puslu bir sessizlik
Kime ayan neye gebe
Bir tilki kayar yaprak hýþýrtýlarýna
Bir dal süzülür gölgeli
Bir kibrit çakýlýr hayasýzca
Dört koldan dürtüklenir
Uyandýrýlýr ne varsa
Çakal seslerine karýþýr çocuk çýðýlýklarý
Gece ölümlüdür
Kanatýlmýþtýr yaralarý
Ötelenmiþtir artýk açýklýk
Bir gizdir buralarý
Eller tereddütsüz kavrar çýplak demiri
Umut kahýra bilenir bile bile
Korkmaya bile fýrsat kalmadan
Soðuk küller pervasýzca savrulur her yöne
Tilki irkilir birden
Donar bakýþlarý
Çaresizdir artýk kurnazlýk
Kuralsýzdýr kararsýzlýk
Artýk yaþam bir bilmece
Yine ayný tekrardýr
Kalakalýr öylece
Yine “sus” tur
Yine binlerce kere
Kuralsýz bir denklemdir artýk yaþamak
Herþey tesadüflerden ibaret
Herþey belirsiz bir kaçamak
Gün yüzünü görebilmek adýna
Herþey muamma her yön tuzak
Ne kalýr geriye
Ne býrakýrlar sabaha
Acabalardan baþka
Zoraki bir umut
Hayra yorulur
Hiçbiri olmaz oysa
Gün failleriyle geceye karýþmýþtýr
Öfke Karanlýkla kýrýþtýrýlmýþtýr
Ölen öldüðüyle kalmýþtýr
Dal kýrýlmýþ
Kan akmýþtýr
Bir garip yazgýdýr
Kimse elindeki kiri silmez
Kalan nasýl kaldýðýný
Giden niye gittiðini bilmez