Ýlk tanýþmamýz doðum günümdü, on yaþýmýn kutlamasý Babamýn hediyesiydi kitabýn ‘’sakýncalý piyade’’ Her zaman yanýmdaydýn, baþýmýn tacý oldun Tanýdýkça seni kaným kaynadý…
Küçüktüm, Anlayamasam da ne demek istediðini Yaþým büyüdü, aldý kitaplarýn kütüphanemde yerini Okudukça öðrendim çözdüm, bir bir ser’ini Kavramaya baþladým, düþüncem bilinçlendi Ayrýlmaz ikiliydik, Sen bendin, bende sendim…
Evlenip çoluk, çocuk bilinmeze karýþtým Küçük yaþta omzuma yük yükledikleri bendim Annelik, gelinlik, eþ, olmakla hep uðraþtým Sanma ki unuttum seni can arkadaþým…
Gazetede makalene iliþirdi gözlerim Sonra okurum derdim, sözde kalýrdý sözlerim Tv ‘ler de tartýþmaný, nurlu yüzünü özledim Zaman bulup da izleyemedim Baþta çocuklarýn dersleri, ödevleri Sorumluluklarým engelledi Kulak aþinalýðý, yine takip ederdim…
Yirmi dört ocak bin dokuz yüz doksan üç sabahý Aldýk acý haberini, seni seven gönüller kan aðladý…
Görmüþtün vatanýn geleceðine kurulan tuzaklarý Araþtýrýp öðrenmiþtin o günden uzaklarý Anlatmak istediðin þimdi ki halimizdi Dizlerini dövüp durduðun garip ahvalimizdi…
Susturmak için baþka çareleri yoktu Her yolu denediler ama nafile, gözün toktu Yazdýðýn kelimeler yaydan çýkmýþ bir oktu Baktýlar seninle baþ edemeyecekler Hain planlarýný devreye soktular Susman gerekiyordu, ölüm emrin verildi Faili meçhul koydular adýný, tüm sinirler gerildi…
Yirmi yýl oldu karlý bir günde, kýydýlar sana Bembeyaz Ankara’yý, kanýnla boyadýlar kýrmýzýya Yüreðimize sönmez bir ateþi yaktýlar Yýllar geçse de seni unutturamadýlar…
U n u t t u r a m a y a c a k l a r. . .
Ölümün; Daha çok tanýnmana, Daha çok okunmana Düþüncelerinin benimsenmesine sebep oldu bir anlamda Senden önceki aydýnlara da Bütün pis foyalarýný ortaya çýkaracaklarýndan Korktuklarý kalemlere kýydýkça Halk bilinçli sahiplenince Faili meçhul ölümlere son verildi…
Þimdi, Ne yapýyorlar biliyor musun? Öldürmek iþlerine gelmedi Ýstedikleri olmadý Baktýlar halkýn gözlerinde daha bir yüceldiniz
‘’Çamur at izi kalsýn’’ politikasý uygulamasýna geçtiler
Unuttuklarý bir þey var Attýklarý iftiralara, tuzaklara ancak aptallar kanýp, inanýrlar Sizler Türkiye’nin Güneþisiniz ‘’Güneþ balçýkla sývanmaz’’ Dönüp de tarihimize bir baksýnlar Bu tür kalleþliklerle Türk halký sýnanmaz…