Bakýn aðlýyor duvarlar yine Rutubet kokuyor yine bina Gölgeler dans ediyor bu gece Ölüm korkuyor yalnýzlýk namýna Yakýyor sigarasýný inceden Dumanlar bile aðlýyor gece gece Yazýk deðil mi kalbe, Oksijensiz kalan akciðere Astýmým tuttu gene Yok mu ilacý olan Boðuluyorum! Boðuyor insanlar bazen beni En çokta kendini bir þey zanneden zatlar Ses tellerim Gözüm bile Ölene kadar susmayý tercih ediyor onlar yüzünden Sadakat’sýz Menfaat düþkünü insan olmayan insan yüzlüler’den Hain’cedir her kelimem Ondan hiç kimse sevmez ben gibileri Hemen alnýna çakanlar vatan hainini Adaletsizce! Ve korkularý bu duruma sokar onlarý Yada cesur olmalarý. Hiçbiri! Onlar sadece kibirlerinden kaçýyorlardý. Unutmayýn; öfkeniz ve kibrin’iz sizin dostunuz deðil, su uyurken uyumayan düþmanýnýzdýr! Sosyal Medyada Paylaşın:
baris78 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.