sahi benden önce de duymuþ muydun bunlarý yoksa ben eski bir sestim de yeni mi düþmüþtüm naðmelerinin ardýna kendimi bilmeden uzunca bir süre tanýmsýz hangi þehir hangi akýl hangi kadýn için sualsiz durup kaldým hep bu kadardým
öyle mi sanmýþtým yoksa hakikat mýydý olanlar akþam üstüydü yalnýz martýlar dönüyordu çatýlara güneþ olduðundan vakur baþka bir þehirdi iþte baþka baþka kadýnlar vardý aklýmý onlar aldý ben hiçbir þey saklamadým yollarý da Ayýn yüzünü de yaðmur ýslattý
yazdý ayaza daha vardý misliyle muamele ediyordu hayat hem verdiðinden muzdarip hem de aldýðýndan küflü kiremitlerin kýzýl tozlarý ev yapýyordu baþýna üþüþtüklerini oysa odalarýnda suskun konuþmaktan korkan her bir çocuðu için tek tek zaman göðsünde yeni yeni umutlar saklýyordu
annemi diyordum neden aldýlar sanki kimi görsem soruyordum konuþamayanlarý yazýyordu belki de okuyamadýðým o kitaplar iþte eni konu hepsi böyle ama bir salgýn misali etrafýný sarýyordu aþk incinmiþ ve incinecek olan her söz sahibinin içinde büyüdüðü evleri
sen oluyordu önce sonra ben oluyordu dilim inadým uðruna söylemediklerimi öðrenebiliyordum çünkü bir ay kýzýydý sevgilim kirpiklerini yoluyordu ben ise uzunca bir zaman bu dünyada boþuna tam da o havayý soluyordum bir þiir okuyordum yalnýzlýk kimsenin deðil
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.