Söy-lence
Saðýna kavilli bir sual eyledi çocuk;
“Yerin yüzü neden bu kadar kirli
Ve gök neden bu hale mütebessim”
Neden yüreðin aklýyla tutmuyoruz
Sesimizin uçuþan naðmelerini?
Gecenin karanlýðýndan vazife çýkaran
Müzmin bir mücrim cevapladý
Güneþin dayýsý aþk’a sor
Kanýný döktüðü efendimin
Sýrçalanmýþ kelimelerine kastýný
Ve eyyamcý kahkalarýmýzý
Hüzünle hapseden vicdana sor
Saðýna kavilli çocuk sebepleri sýfýrladý
Ve mücrimin mihrabýna doðru dönerek
Ak bir kaðýda sütle yazýlmýþ iyliðini
Sahici gözleriyle susup merhametlenen
Hoþgörüsünü sundu
Ben dedi; Ey direnen saygýnlýðýmla
Sana da var olma hakký tanýyorum
Ben gelip galip olana kadar
Giyin karanlýðýn urbalarýný
Davetledi saðýna kavilli çocuk.
Makamýma saðýlan kýymýk
Ulu orta mahlenenen sazýmýn eþliði
Yani hýncýmýn hýzý mutluluk
Gelin sýðýnýn insanlýðýma
Bu ayrýlýk gayrýlýk mevsimlerinden geçelim
Bir yiðit baharla dirilelim
Dedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.