Çoðalýr Aþka Dair Her Yaným
Annesiz aklýmý oyalýyor zaman
Nereye baksam hüznü yok ýþýðýn
Ensesi kalýnlar alýnteri biriktiriyor
Ben meclislerinde ki yok adamým
Göðü içiyorum yýldýzlar dökülüyor
Üzerim baþým pýrýl pýrýl yanmakta
Ey ateþlerin en ustasý güneþ
Al üzerimden muzýr evlatlarýný
Gözleri kömür bir yalnýzlýða
Meftun halli geceye akýyorum
Ben ey sahnesi olmayan hayat
Seni avuçlarýmda saklýyorum
Dünümden devþirdiðim bu aný
Þifreli þarkýlarla terennüm ediyorum
Sessizliðin köhneleþen yollarýnda
Uçsuz bucaksýz sukutu baðýrýyorum
Þehlalýk baðbozumu gibi birþey sanki
Gülsem gözyaþý aðlasam tuz akýyor
Yanaklarýmda açýlan nice umutlar
Yarýnsýz ve hep öksüz doðuyor
Yüreðim suç kanatlý bir katil kartal
Kanýmý besliyor sevdiklerimi içerek
Nazlanan kelimeler gibi zihnimde
Yerini bulacaðý aný bekliyor
Ben ipeðin ve altýnýn haram olduðu
Adamlýðýn helal kýlýndýðý zamandayým
Gözlerim gösteriþsiz baksa da
Çoðalýr aþka dair her yaným