MÜBAREK SURETİ VE SİRETİ HİLYE-İ ŞERİFE

Mübârek Sûreti ve Sîreti-
H Ý L Y E – Ý Þ E R Ý F E
Secde nûriyla müzeyyen nesebi, Ucu kývrýmdý hilâl kaþlarýnýn
O’nu bambaþka yaratmýþ Rabbi… Ýki kaþ ortasý tüy yoktu, baký;

Orta boyluydu Nebi normâlde, Aký billûr gözünün rengi kara,
En uzun O’ydu fakat hemhâlde. Var biraz kýrmýzýlýk, aþka çýra.

Bir lâtif bünye, ne dolgun, ne zayýf,Burnu, mevzûn; ucu az eðri duru
Ýncelik kaynaðý, heybetli vasýf! Ýçi dar, ortasý yüksekçe, vakûr..

Refrefin tâcý ayak, kuvve kasý, Ne büyüktür ne küçük aðzý O’nun,
Misk, o dolgun elinin gen ayasý. Tane taneydi güzel lâfzý O’nun.

Baþý, pek tatlý büyükçeydi O’nun, Bembeyâz diþleri, nûr þavký, akik,
Kâh kesikir saçý, kâh azcýk uzun. Önü seyrekçe ve tertibi râkik.

Ne kývýrcýktý ne düz, hoþ kokulu, Bir þifâ tükrüðü, hattâ ey pir,
O siyâh renk ile kumrâl dokulu. Yâranýn üstüne þebnem gibidir.

Aðaran telleri nûr nûr kýnalý, Rengi pembemsi beyâz nûrlu sütûn,
Bir tutamlýktý siyâh gür sakalý! Mûtedil ölçüdedir O’nda boyun.

Ne zayýf çehre, ne dolgun simâ, Ýridir O’nda kemikler ve pazu,
Bir de gül kýrmýzý katmýþ imâ; Yassý yaðrýnlý, geniþtir omzu!

Nûr-i imân ile daðlardý özü; Denk açýk tam iki omzun arasý,
Ak ve berrâktý, deðirmiydi yüzü. Orda nûr mührü, Nebi tuðrâsý.

Alný, nûr buðdayý renginde ýþýk, Karný düz, göðsü geniþ, sadrý lâtif,
Hem geniþ, hem iki mânâda açýk! Nûrlu kýl çizgisi var, hatt-ý elif.

Has ve hassas kulaðýn hâli hüner, Nûru Enver, teri kevserdir O’nun,
Simsiyâh, ince, uzun kirpikler. Kendi, tek kendine benzerdir O’nun.

Oku Seyrî, salevât pâyesini,
Görerek seyredelim hilyesini!
Seyrî (M.Ali EÞMELÝ)

Sosyal Medyada Paylaşın: