Gözleri kamaþtýrýr þaþaasý rüyanýn
Altýnda suyun sesi þarýl þarýl, dünyanýn
Üstünde gerdanlýða benzeyen yýldýzlarla
Samanyolu bu arzýn çift sütunlu kemeri
Ve boþlukta parlayan güneþ çeri, ay peri
Esmer toprak teniyle hep nazenin kýzlarla
Rüya içinde rüya görüp oldum seferi
Kopkoyu bir geceydi gökler birden yarýldý
Yedi kat, yedi kere som ýþýkla sarýldý
Sessizlik içindeki varlýk uyandý derhal
Henüz daha atmamýþ, aðarmamýþken fecir
O, semadan gelen þey gönlüme verdi ecir
Ne hikmetse denizde su yandý behemehâl
Ellerim önümdeydi dolandý þeffaf zincir
Iþýltýlý gök çatý, arzdýr insanýn evi
Yeri göðü kuþatan bu havadýr uhrevi
Her yýldýz bir çýradýr, gece göklerin süsü
Kimine romantizmi, kimine aþký üfler
Yorgun, býkkýn olanýn dilinden düþmez öf’ler
Her tonda yeþil bitki, dünyanýn hoþ örtüsü
Doða kendini korur güzel þeyler istifler
Seher, içinde sýrrý, insana verir huþu
Zikreder o anlarda Allah’ý; kurdu, kuþu
Nebatat, habitatla uyumlu karýncalar
Harýl harýl çalýþýr yýðar dane, buðdayý
Yolda, insan seyreder, gökteki dolunayý
Ve hikmeti bilmeyen ömür boyu bocalar
Anlam veremez artýk gerer hilal-ý yayý
Tur-u Sina’yý andým aklýmda zeytin, incir
Ýþte öyle bir anda vurdum gönlüme zincir