Benliðinin bahçesini suluyor kör bir adam Kýrýlmamýþ ýþýk,saftý evren Renk saðaltýyor elleri Bilemedim hangi görüden
Baþlangýcý açýyor dokunduðu her çiçek Onlar ki Bir bakýþýn ezber sorgusunda ezilmediler Süzülürken havaya kedersizliðin türküsü Dinliyorum kýmýldamadan
Bir zerre kadar zaman Arýndýrýp yaþamýn gürültüsünü andan Bakmadan buluyor yüzümü Sesimin kýrýlmýþ aynasýndan Okuyor gözlerimin gri kesiði hikâyesini Ýlk defa Tanýyor ruhumun yüzünü kör bir adam Ayýrt ediliyorum Nesneler kalabalýðýndan
Utanmýyor ruhum dilendiði seviden Düþ kuþlarý kanatlanýyor Bilincimin özgür iradesinden Bir çocuk geçiyor uzak geçmiþten Gülüþünü yakalayýp konduruyorum Ruh gören adamýn aydýnlýðýna Dikiyor aklýna kýrýntýsýný harcamadan Çoðalýyorum kýymetinde an be an
Anlýyorum gerçeði kör adam Özümdeki körlüktür gözlerimi örten
Saadet YILDIRIM ÜNAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
paydasız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.