Mavera'ya Umut..

Hayatýn delikli ceplerine güveniyoruz,
Umutlarýmýzý dolduruyoruz içine,
Suni güzelliðine aldanýyor,
Yürüdükçe düþleyip,adým adým düþ’üyoruz..
Sormalýydýk kendimize ” fe eyne tezhebun ? “ (bu gidiþ nereye?)

D/okumayadýk gerçeklerin yüzünü.
Oysa dünya imtihan mekanýydý,
Hüzünlü yüreklerin yükü aðýr olurdu.
Tutunamazdýk ki,
Kocaman yalan olan bir diyara.!

Yollar dikenlerle sarýlýrken,
Dünya bir çocuðun gözündeki yaþ olmalýydý bazen,
Akýtýlan gözdeki yaþýn topraða düþmesi gibi..
Sýrt verdiðimiz çürük aðaçlara inat,
En içten gülüþler olmalýydý dalýmýz..


Ve en doðrusu olan da sarýldýðýmýz tek umut “ikra” sesine kulak vermekti..

“Bu dünya hayatý sadece bir oyun ve oyalanmadan ibarettir. Ahiret yurduna gelince, iþte asýl hayat odur. Keþke bilmiþ olsalardý.”
(Ankebut/64)


Semra’m Öztekin
21.01.2013

Fotoðraf çekimi için Cihat Uçar’a emeklerinden dolayý teþekkür ediyorum..

Sosyal Medyada Paylaşın: