Ýnceden bir rüzgar eser,
sensizliðe açýlan bu beyaz sayfalarda,
üþür mýsralarým her adýna dokunuþumda...
Saðnaða dönüþür gözyaþlarým,
yazdýkça yazasýmm gelir,
her harfimde,
biraz daha açýlýr,
seninle mesafelerim.
Her kalemin dokunduðu çizgide,
her þiir yazmak isteyiþimde,
o ince rüzgar,
poyraza dönüþür.
Saðnak yaðmurlar,
kýyýsý olmayan okyanuslara çevirir,
ýssýz akþamlarýmý.
Ýnceden bir rüzgar eser,
yakar yýkar,
talan eder tüm yazdýklarýmý,
sonra fütürsüzce,
ve sanki hiç bir þey olmamýþcasýna,
ve sanki hiç bir þey yapmamýþcasýna,
elini kolunu sallaya sallaya,
çekip gider,
arkasýna bile bakmadan.
Bir sonraki yýkýma hazýrlanýrcasýna...