PEMBE RÜZGAR

Pembe bir rüzgar esti az önce burda,
Sonra gökyüzü pembeye büründü,
Evler pembeye boyandý,
Yerler pembeye,
Aðaçlar pembe oldu...

Sonra kýþ geldi,
Yaðmur pembe yaðdý,
Kar pembe,
Ve ben elimde pembe güllerle geldim sana,
Pespembe.

Pembe boyalý kapýný çaldým,
Açtýn, içeri girdim.
Güllerim elimde,
Pembe sofaya oturdum.

Pembe mumluklarda,
Pembe mum alevleri,
Oturdun karþýma.
Uzattým sana pembe, pespembe gülleri.

Aldýn pembe gülleri,
Kokladýn doyasýya,
Kokladýn,
Ve sonra...
Pembe kapý çaldý.

Sen kokladýðýn,
Güllerin dikenlerini,
Sapladýn yüreðime,
Her yer KIPKIRMIZI olmuþtu...

Baþýmý çevirip kapýya baktýðýmda,
Kara giysili bir melek,
Ve istememiþti birlikte olmamýzý,
O MELEK...

Ama olsun be güzelim,
Sapladýðýn güllerin,
Kokusu vardý,
O ölüme sebep...


Sosyal Medyada Paylaşın: