EY YOLCU

ey yolcu

Gözüme kaçan tozsun
ne akýttýðým gözyaþý
ne de gözkýrpýþým vefasýzlýða çare deðil
düþmüyorsun...
dile gelmeyen fýsýltýsýsýn kalbimin
budasam da sana uzuyor ellerim
ayaklarým
sana koþuyor
zincirinden boþalýyor mahkum ettiklerim
çýð gibi dualar düþüyor gönlüme
çýð gibi tövbeler düþüyor
sönmüyor yaktýðýn ateþ
günahým erimiyor


Dikenli kafesle sardým yüreðimi
sýzýsý gözlerimi daðlýyor
sularým çekiliyor
ýsýnýr mý ellerimdeki kan
kan gülleri deriyorum
umarsýzca baðýmý
talan eden
sana
döþek olacak
son duraðýnda
söküp attýn baðrýndan
aydýnlansýn yolun
senli sensizliðimi saklar
sonuma baktýkça yas tutarým
güllerim lal dokunma aðlarým...


ey yolcu

Zorlama dilini
gönülsüz selama
yoktur minnetim
acýyarak sorulan hatýra
sözler mi tükendi dilin mi tutuklu yoksa
kara bulutlar mý sardý güneþini
donuyorum yokluðunda
sahte sýcaklýðýna aldanýp açýlan
güllerim lal dokunma , aðlarým...





DAÐÇÝÇEÐÝ

Sosyal Medyada Paylaşın:

@DAĞÇİÇEĞİ@ Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KARA MELEK Öyle yorgunum ki... ANNEYE MEKTUP ...KARAGÜL... YAĞMUR YÜREKLİM... Ayna... _Güneşim_ ... Kendime Sitemim ____Yağmurla hasbihal____