Bir Tutam Tebessüm
Yanýyorsa yürekler kederle için için
Bilirim ki uzaktan üflemekle geçmez har
Buz tutmuþ gönüllere biraz teselli için
Bu gece heybemizde, bir tutam tebessüm var!
Beðenmeseniz dahi, "beðendik" deyin, geçin
Mâlûm, kalemler hassas, çok çabuk kýrýlýyor.
Överken özen ile özel kelime seçin
Bu devirde yaralar hayli zor sarýlýyor.
Þair, Üstat ve Usta sevmediðim üç paye
Zaten þairim desem kalem beni taþlýyor.
Gönlünüzde yer etmek nefsim için tek gâye
Fazla söze ne hacet, þiir’imiz baþlýyor!
OÐLUM BAK GÝT
Bir bilseniz a dostlar! Dün baþýma ne geldi
Hani rüyamda görsem katiyyen inanmazdým.
Allah’tan ki kâbusun sonu hayli güzeldi
Zaten öyle olmasa, hiç adýný anmazdým.
Gece yolda giderken biri kesti önümü
"Vukuatý çok bunun, boþver uyma" dediler.
Tehdit etmese þayet, dönderirdim yönümü
Dedim "bu kadar fazla", yine "duyma" dediler.
"Oðlum, bak git, kýzdýrma! Daha sütü sübyansýn
Desem de aldýrmadý; anladýðý dil cebir!
Ýnsan böyle durumda, nasýl sussun, dayansýn?
Hoþgörü "yokum" dedi, tatile çýktý sabýr.
Gecenin bu vaktinde düþtüðüm bu zor durum
Hem aðrýma gitmiþti, hem canýmý sýkmýþtý.
Ne olacaksa olsun; "tamam" dedim, "ben varým"
Zaten istemesem de ok yayýndan çýkmýþtý.
Bir hengâme olunca, kendimi yerde buldum
Baktým ki durum vahim; cin çýkmýþtý þiþeden.
Nihâyetin de ben de, etten kemikten kuldum
Korkmadým, göz kýrpsa da, Azrail bir köþeden.
Kapalý gözlerimle yýldýzlarý sayarken
Yakardým Allah’ýma; nasýl düþtüm buraya?
Bahisçiler bu maça bire elli koyarken
Aslan gibi kükredim; dikildim ARENAYA!
Seyirci el çýrptýkca kýzýþtý müsabaka
Ne "imdat" desem duyan, ne kaçacak yer vardý.
Herkes sýrýtýyordu, gözüme baka baka
Resim çekmek isteyen etrafýmýzý sardý.
Eskivle savuþturup gelen tüm ataklarý
Peþpeþe yumruklarla önce denge saðladým.
Baktým tir tir titriyor rakibin ayaklarý
içten içe üzüldüm; çaktýrmadan aðladým.
"Yaþa - varol" sesleri yayýldý perde perde.
Rakibi sersemlettim son bir kez saldýrarak.
Ýki sað bir sol çektim, baktým bir adam yerde.
Dediler ki "galipsin", kolumu kaldýrarak.
Getirdiler yanýma; baktým hali periþan
Koydular bir sedyeye, acile doðru gitti.
Boynuma takýlýnca, saf altýndan bir niþan
O zaman anladým ki, bu kavga burda bitti.
"Yoksul" geldi yanýma; dedi tebrik ederim
Aldýðýn galibiyet, bil ki cihana deðer.
Lâkin, yerinde olsam, saklanmaya giderim
Yere serdigim kiþi, bizim Ziya’ymiþ meðer!
Betim benizim attý; kasvet düþtü havaya
Sandým yer gök sarsýldý, þimþek çaktý semadan
Garranti "hamsi" deyip, koyar beni tavaya
Þayet, kendine gelir, çýkar ise komadan.
Ecelsiz ölür isem, sorumlusu bellidir;
Trabzon’un uþaðý, þiirlerin Ziya’sý.
Affetme ihtimali en çok yüzde ellidir
Kimin peþine düþse, kâbus olur rüyâsý.
Korku ile yatayrum, kalkayrum heyecanla
Trabzon dendugunda, tehlike sezeyirum.
Kýzým sana diyeyrum, Ey Rakibim, sen anla!
Her ihtimale karþý, silahla gezeyirum! ! !
(Ziya anlasýn, korksun diye bu dörtlük onun lisaniyla yazilmiþtur!)
Siz siz olun da dostlar, kýssadan hisse alýn
Yalnýþ kiþiyi dövüp, gül çehreniz solmasýn.
Bugünlük de bu kadar, sevgiyle hoþça kalýn
Hayat güzel, yeter ki, rakip Ziya olmasýn...
Mecit AKTÜRK
MECÝT DOSTUMA
Aklýndan geçenleri baþladýnsa saymaya
Sen gibiler hayâlde kurtuluþu buldular.
Yokluðumda yaðlanýp dilin baþlar kaymaya
Bilki; bana çatanlar topyekün mahvoldular.
Ýþin özü sýklette hafif geliyor tartýn
Pehlivan kesiliyor, rüyasýnda muhannat.
Gördüðün o kâbuslar benden bir fazla artýn
Sen gel bu masallarý garip yoksula anlat.
Gündüzleri gözüme korkarsýn görünmeye
Geceleri dolaþýr karanlýða toslarsýn.
Ufak bir hýþýrtýyla baþlarsýn sürünmeye
"Birini yere yýktým" diye de bodoslarsýn.
Anlaþýlan, gözünden gitmiyor silüetim
Titreðin padiþahý, oysa yere yýkýlan
Rakibim olamazsýn, senle olmaz düetim
Ýþkembeden atýyor, haþmetimden sýkýlan.
Kimbilir, gördüðün yer deliler arenasý
O uçuþan yýldýzlar, sayemde yere indi.
Yaþadýðýn duygular, ecelin Pirana’sý
Duyduðun alkýþlarýn, sahipleri de cin’di
Hadi beni boþverin, evdeki esketekten
Çekinirsin bilirim; sýrtýndaki yaðýrdan.
Yara bere her yerin, akþam sabah kötekten
Sözün kimseye geçmez, git medet um saðýrdan.
-
Hak sana uyuz vere, týrnaðýný vermeye
Ben gibi ahþamlarý üstehen gara gele
Benden sonra gün görüp sefasýný sürmeye
Kabahatim var mý ki; dostum Mecit de hele!
( bu kýta senin anlayacaðýn lisanda:))
BELALI Ziya :))
19 ocak 2012