Adam Gibi
Durdum dimdik durdum
Sonra;
Baþladým yürümeye
Bir hayalde
Eksiksiz adýmlarla
Adam gibi.
Önüme bakmadan sorgusuzca
Sonumu düþünmeden yürüdüm
Yürüdüm
Adam gibi.
Uzak yolculuklarda
Ýsyan nöbetleri hiç tutmadým,
Bir gönül koydum ruhumla
Gönlümden
Adam gibi.
Haykýrýþlarým vardý içimden
Gerçek öykülerimde
Bir ayaðým hindi kuþlar da,
Irak’ta, Filistin’de,
Bir de köyümde çelik çomakta
Israrla oyunlarým vardý
Adam gibi.
Yaðmurlar yaðardý yataðýma
Karlý daðlara þükrederdim
Nefes alýp verirdim nizamýna
Yaþardým sýrf O’nun için
Bir gövde, bir baþ
Fedaydý yoluna
Adam gibi
Çocuktu kalbim
Büyüdü yana yana
Benim derdim sendin
Ruhum senindi, ben sanaydým
Ellerimde iz, gönlümde söz ‘Sen’
Ben elleri kelepçeli er
Ben ruhu sözlenmiþ diyarlarým
Sevda daðýna yaslanmýþ
Kor ateþleri üflerim
Yangýnlarda eritirim günahlarý
Gönül huzurumla
Adam gibi
Bir gün bilirim
Beni benden alacak
Vakitlerin en güzeli o an
Sende olacak düþüm
Sen olacak gülüþüm
Yemyeþil ovalardýr bana
Sözün gerçeðinde o gün
Ben iþte o gün senin için
La diyerek
Ýster þahadet ister sessiz
Ölürüm
Adam gibi
Ben Allah’a inanan bir adamým
Doðunca bir dað gibi doðarým
Adam gibi adamdýr yüreðim
Allah’a inanmýþ biri
Kýsaca:
Ben Allah’a adanmýþ bir adamým
09-11-2012
Hayrettin ÞAHÝN