Uzak diyarlar geçer önümden
hayal hayal doðarak her sabah
belki sen çýkar resimlerde
belki bir dokunuþta doðar güneþ
belki de huzura sonsuzluk vuslatý mayalanýr
Her fýrtýnada liman olurum
diz çöken kelimelerde
yüreðinde yer etmese de uzaktan seyretsin gözlerim
bir firak doðmasýn cümlelerde
Ey gözlerime sürme çektiðim rüyet!
þimdi kaç hilali bekler zaman
bilirim þafak türküsü söylenmeyecek
saymalarým devam edecek her gün artarak
içi geçmiþ bir dünyanýn bitiþi sayýlacak bende
dökülürken Yusuf un kuyusundan damlalar
kanmayacak serapta Leyla
elleri koynunda bekleyecek mahþere kadar
Bakar yýldýzlarýn çokluðunda hasretliðin eline çoban
daða gömülmüþ lahitlerde iz arar saman yolu
kayan her bir yýldýzý iþaret býrakarak
bir gece beyaz bana , bir de senli dertsiz günüm
Aþina baðlarda açan çiçeðim
þimdi ben her ýþýkta seni bulurum
ziyasýný kaleme býraktýðým
sen varsýn uzaklarda
belki de çok üþüyor yüreðin
belki de tam da þuranda bir sarsýntý
kim bilir neler hayal ediyorsun
Bende tüm ýþýklarý ha burama kazýyorum
sen yazýyorum, seni kazýyorum
belki de sensizlikte olanlarý yazýyorum
belki de sana yazýyorum
belki de sana yazýlýyorum
Hayrettin Þahin