Firuze’ye Mektuplar II
Yaklaþ az daha yamacýma
Harflerime dokunarak
Güneþe aldýrmadan
Diz çök!
Yok yok dur
Bekle sessizce
Þimdi dökeceðim kelimelerimi
Mektup deyip geçme
Ardý arkasý kesilmeden
Sana yazýlacak
Oku
Oku!
Sessizce erit
Yok yok unut
Bekle sessizce
Sensiz düþler görürüm
Mavisi olmayan sonbahardan
Tik takýna gebe
Kara bir kýþýn
Düþün
Düþün!
Yok yok boþ ver
Yollarý uzattým iç içe geçirerek
Titrek mevsimler doðuyor
Ýnce ince dalýp
Hazin mektuplarý hapsederek
Býrak
Býrak!
Özgürlüðe
Yok yok tut
Baþým aðrýyor yaðmurda yýkanýrken
Dudaklarým kýpraþýyor
Makinalý gibi
Uzun uzun vuruyor harflere
Tiz bir ses içimde büyüyor
Git
Git!
Yok yok gel
yaný baþýmda uzunca yaslan
Rüzgarýn esmesini
Güneþin doðmasýný
Bana resmini anlat
Anlat
Anlat!
Renklerin içinde seni
Yok yok sus
Dilime ne oldu benim
Gözlerim nerde
Kalbimde ne var ki
Mektup neden elimde
Yoksa
Sen!
Sen!
Yok yok ben deðilim
Hali hazýrda
Ölüme giden…
04-01-2013
Hayrettin ÞAHÝN